O nagrodzie

Juliusz Roger urodził się w 1819 r. w Niederstotzingen koło Ulm w Niemczech. Ukończył studia medyczne w Tybindze, a następnie studia specjalistyczne w Wiedniu.

W 1847 roku przybył do Rud raciborskich, przyjmując zaproponowane mu przez księcia raciborskiego Wiktora I stanowisko nadwornego lekarza. Oprócz leczenia rodziny książęcej swoją pracę dzielił między trzy ośrodki: Pilchowice, Rudy i Rybnik.

Roger z zamiłowania był przyrodnikiem, entomologiem, opublikował wiele prac z zakresu nauk przyrodniczych.

Żywo interesował się też śląskimi pieśniami ludowymi, które zebrał i wydał drukiem jako zbiór „Pieśni ludu polskiego na Górnym Śląsku”, w którym znalazło się 546 pieśni.

Zasługą Rogera był znaczny rozwój szpitalnictwa w naszym regionie. Był inicjatorem budowy nowoczesnego, jak na ówczesne czasy, szpitala w Rybniku. Placówkę wybudowanego w latach 1868/1869, w dużej mierze dzięki składkom społecznym i darowiznom. Juliusz Roger nie dożył jego otwarcia, jednak doceniając inicjatywę i zaangażowanie książęcego lekarza, szpital nazwano jego imieniem.

Zmarł nagle 7 stycznia 1865 roku, w czasie polowania w lasach rudzkich. Spoczywa na cmentarzu w Rudach.

Ogólny widok Szpitala im. Juliusza Rogera w Rybniku, 1936 r. (szpital administrowany przez Polskich Kawalerów Maltańskich).

Po raz pierwszy nagroda przyznana została w roku 2016. Zwycięską książką okazała się wówczas „Kobro. Skok w przestrzeń” Małgorzaty Czyńskiej – biografia Katarzyny Kobro, awangardowej artystki, nowatorskiej rzeźbiarki, żony Władysława Strzemińskiego. Do finałowej trójki zakwalifikowały się wtedy także tomy „Historia kina polskiego” Darka Foksa i „O pochodzeniu łajdaków” Tomasza Wiśniewskiego.

Laureatem II edycji „Juliusza” została książka Moniki Muskały „Między Placem Bohaterów a Rechnitz. Austriackie rozliczenia” o odkłamywaniu historii i austriackich rozliczeniach z przeszłością. Kapituła do finałowej piątki, oprócz zwycięskiej książki nominowała publikacje: „Nie” Konrada Góry, „Glamour, kobiecość, widowisko. Aktorka jako obiekt pożądania” Agaty Łukszy, „Co jest nie tak z tymi ludźmi?” Adama Kaczanowskiego i „Jak Niobe. Opowieść Górnośląska” Alojzego Łysko.

W 2018 roku Kapituła postanowiła nagrodzić tom poetycki Roberta Rybickiego „Dar Meneli”. Obok zwycięskiej książki w finale znalazły się również: „Floryda” Grzegorza Bogdała, „Lesbos” Renaty Lis, „Jak przejąć kontrolę nad światem nie wychodząc z domu” Doroty Masłowskiej oraz „Był sobie chłopczyk” Ewy Winnickiej.

Od 2019 roku nagroda przyznawana jest za najlepszą biografię napisaną i wydaną po polsku w roku poprzednim.

"Był jak połączenie siostry Chmielewskiej z Wajrakiem. Juliusz Roger patronem pierwszego w Polsce konkursu na biografie" - artykuł sekretarz konkursu Aleksandry Klich - kliknij tutaj

Księgi znaków